Gezintiler Zamanı

İnsanların yaşadıkları mekanla, dünyayı anlamlandırma arasında mutlak bir ilişki vardır.  Bu ilişki 2020 yılının Mart ayından beri içinde bulunduğumuz Pandemi sürecinde daha da görünür hale gelmiştir. Bu süreç bize, içinde bulunduğumuz ama görmediğimiz, büyük sandığımız fakat küçük dünyalarımızı farkına vardırdı. Ne kadar dar alanlar içerisinde hayatta kalmaya çalıştığını bizlere hatırlattı. Karantina süreçleri boyunca apartmanlarda yaşayan şehirliler, kendilerine apartman bahçelerinde oturma alanları yarattılar ya da var olan mekanları yeniden keşfettiler. Apartman aralarında çoğu zaman görmezden gelinen aslında bu “terkedilmiş” mekanlar bir anda “nefes alan”ları haline dönüştü. İzmir Poetik Sanat İnsiyatifinin ilk projesi olan “Gezintiler Zamanı” için üretilen bu fotoğraf serisi Karşıyaka’nın Bostanlı semtindeki apartman bahçelerinde bulunan oturma alanlarının bir tipolojisi ve psikocoğrafik bir yolculuğun keşiftir.

There is an absolute relationship between the place where people live and the meaning of the world. This relationship has become even more visible during the Pandemic process that we have been in since March 2020. This process made us aware of our small worlds, which we think we are in but do not see, and which we think are big. It reminded us of how narrow spaces he was trying to survive. Urban residents living in apartments during the quarantine period created sitting areas in their apartment gardens or rediscovered existing spaces. In fact, these “abandoned” spaces, which were often ignored between apartment buildings, suddenly turned into “breathing spaces”. Produced for the first project of the Izmir Poetic Art Initiative, "Time of Walks", this photo series is a typology of living spaces in the apartment gardens in the Bostanlı district of Karşıyaka and an exploration of a psychogeographic journey.

Gözde Yenipazarlı, 2021